Toen ik begon met mijzelf lief te hebben herkende ik dat mijn eigen gedachten mij konden verstoren en ziek maken. Ik was regelmatig teleurgesteld wat leidde tot boosheid, vaak ging mijn teleurstelling over processen die niet verliepen zoals ik had uitgedacht. Vanuit de overtuiging dat mijn plan de enige juiste manier was bleek ik niet in staat te zijn om flexibel om te gaan met wat er op mijn pad kwam.
De overtuiging was bij mij zo sterk dat ik zelfs met creatieve ideeën alsnog het proces via mijn eigen manier probeerde te sturen... Ja, een ezel stoot zich soms wel meerdere malen aan dezelfde steen.
Op een gegeven moment begon ik last van mijn kaak te krijgen, hiervoor ben ik een aantal keer naar de chirurg geweest om ontstekingen weg te laten halen. Na de 6de behandeling begon ik mij af te vragen wat er nu werkelijk met mij aan de hand was. De chirurg kon mij geen verklaring geven voor de terugkerende pijn, totdat ik bij mijzelf begon te onderzoeken wat het kon zijn. Dit leverde op dat ik bij het loslaten van mijn eigen boosheid en teleurstelling, de pijn verdween.
Ik heb geleerd te begrijpen dat ik deze emoties op anderen projecteerde terwijl ik eigenlijk boos op mijzelf was. Door te accepteren dat ik goed ben zoals ik ben en niet hoef te voldoen aan de verwachtingen van de wereld om mij heen dat ik rust in mijn hoofd en lucht in mijn hart kreeg.
Wanneer ik nu boosheid of teleurstelling voel opkomen maak ik verbinding met mijn hart en vraag ik mijzelf af: wat levert deze energie mij op? Waarom doe ik mijzelf dit aan? Is dit het waard? Door de verbinding met mijn hart ontvang ik de antwoorden vanuit mijzelf. Met mijn bondgenoot, het hoofd, orden ik mijn gedachtes en denk ik na over hoe het anders kan.
Wat het mij gegeven heeft?
Marcel Derksen | Education Warehouse Academie
